تاریخچه فعالیت گروه آو
یکی از آخرین کسانی که در زمینه تئاتر تجربی اروپا و جهان در سالیان اخیر نام و آوازه‌ای به هم زده است، " ولادمیر استانیفسکی" کارگردان شهیر لهستانی است. این پژوهشگر سرشناس تئاتر که سرپرست مرکز تمرین تئاتر گارجنیدزه -زیرنظر اتحادیه اروپا- است، در ایران نیز پیروانی (شاگردانی) دارد همچون گروه نمایش آو، که در راس آن بابک مهری، امیر افشاری و سهیل اعرابی قرار دارند...
[به نقل از یادداشت دکتر قطب الدین صادقی در روزنامه اعتماد اردیبهشت 1392]
"آو" در سال های اخیر اجراهایی همچون "ابراهیم" (متن تولید شده توسط آو) درباره داستان حضرت ابراهیم اجرا شده در کوهستان واریش-اردیبهشت 1389، "اردویسور اناهیته" (متن تولید شده توسط آو) براساس داستان هایی از الهه آناهیتا- آبان 1389، "انتهای آسمان کجاست؟" نوشته نغمه ثمینی- بهار و تابستان 1390، "فرش ایرانی"(متن تولید شده توسط آو)- اردیبهشت 1391 ، "گیل گمش" (متن تولید شده توسط آو) براساس اسطوره سومری- پاییز 1391، "مل پامنی" (متن تولید شده توسط آو) رپرتواری موسیقایی براساس اسطوره هایی ایرانی و غیر ایرانی- اسفند 1391 و بهار 1392، اجرایی یکروزه در غار رودافشان(معبد آناهیتا)- اردیبهشت 1392 ، اجرای "گیل گمش" در "فستیوال تئاتر شگفت انگیز" در گارجنیدزه لهستان-پاییز92 ،نمایش "قادر مقتدر با ت دونخته" در آذر 92 و نمایش "اُ. دِ. لو! O The Lo"، مهر93 را تجربه کرده است. هرکدام از این اجراها حرکتی در مسیر شکل گیری نگرش "آو" زیرنظر کارگردان و سرپرست گروه بوده است.
طراحی، تولید و اجرای پروژه های متعدد موفق داخلی و بین‌الملل در طول این سال‌ها تجربیات ارزشمندی برای این گروه و تئاتر ایران داشته است و سبب شده گروه آو به عنوان یک گروه مجرب و پیشرو در تئاتر ایران در این زمینه شناخته شود. پروژه‌هایی همچون میزبانی گروه سرشناس گارجنیدزه از لهستان در جشنواره تئاتر فجر، "گیل‌گمش" با تیم کارگردانی متشکل از هنرمندانی از چهار کشور در دنیا، کارگاههای مشترک "ایران و لهستان" در زمینه تکنیک های سیرک و دلقکی و ... از این جمله هستند.
گروه تئاتر آو از نخستین گروه‌های نمایش خصوصی در تهران است که سالن اجرایی اش به‌طور رسمی فعالیت خود را از نیمه دوم سال ۸۹ آغاز کرده است.
[به نقل از روزنامه همشهری، تحقق شعار تئاتر برای همه، اردیبهشت 1392]
در ابتدا خانه نمایش آو، تنها فرصت اجراهای محدود و بدون امکان فروش بلیط را صرفا برای گروه نمایش آو داشت. با گذشت یکسال، پس از پیگیری ها و هماهنگی ها با ارگان های مرتبط این امتیاز گسترش یافت و شرایط اجرای عموم برای دیگر گروه های هنری نیز فراهم شد. تاکنون خانه نمایش آو مشتاقانه و با افتخار میزبان اجراهای گروه های دیگری همچون "اتاق شماره 37" به کارگردانی هومن بنایی، "گوجه" از محمد پوراسماعیلی، "هزار و یک هزار دو" از علی معتضدی، "داستان زمستان" از مهدی کوشکی، "لابیرنت" از علی پروشانی، "پرواز به تاریکی" از افشین هاشمی، "منطقه صفر" از شکوفه طاهری، "جایی در میان خوک ها" از کوروش ولیدی، "تمام و دو داستان ناتمام" از محسن ظریفیان، "دیگه نمی خوای بخندی؟" از سعید رمضانیان، "آژاکس" محمدرضا سمیع فر ، "مثل شلوار جین آبی" احسان گودرزی ، "شوایک سرباز پاکدل" پانته آ آرمانفر و محمد حسین معارف ، "بیدینجیلی" سعید زارعی ، "کاسپار" محسن معینی بوده و همچنین اجراهای " کچلو" رضا کشاورز و" خشم شدید فیلیپ هوتس" بورژین عبدالرزاقی از برنامه های اجرای آینده این تماشاخانه می باشد ."تماشاخانه آو" که گاهی با این نام نیز خوانده می شود، به عنوان یک سالن خصوصی پیشرو، در دالان تئاتر دولتی راهی تازه یافت و دو دوره ی پیشین "جشنواره بین المللی تئاتر فجر" و یک دوره "جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران" و نیز "پنجمین دوره فستیوال مستقل مونولیو" را میزبانی و همراهی کرده است.
درباره فعالیت های جانبی و گاهی فراتر از جانبی در "آو"نیز می توان گفت: پروژه همکاری با گروه گارجنیدزه در چهار فاز، برگزاری نشست های عصرانه و چای (سوفوکل خوانی، شکسپیر خوانی، برشت خوانی)، سفر-تئاتر های متعدد (که دو سالیست تنورش سرد شده است!)، کارگاه های شیطنت های نمایشی (تئاتری با کودکان)، دوره های تئوری تئاتر با عنوان "تاختن به سرزمین های تاریک و روشن"، کار بروی تولید نشریه ای نمایشی با عنوان "مان"، چند سری کمیک استریپ "ماجرای اینون" (در همان سال های نخست) از جمله رویداد ها و شاخه هایی هستند که فعالیت این سالهای گروه نمایش آو را گواهی می دهند.