اهداف و مانیفست گروه آو
اهداف آو
شايد يه روزي که خيلي هم دور نباشه توي کوه و دشت ببينيم هم رو. ما ميخواهيم نمايش رو آن طور که ميرقصند و ميچرخند ببينيم و آن طور ميخواهيمش، که در جشن باشيم و باشيد. نمايش رو همانگونه ميبينيم که براي تولد و همراهي کردن و در شادخواريش کف به هم ميکوبيم. آنطور که نه ثانيهاي در فکر تاثير باشيم بدون شادي و به خيال دعوت بدون انرژي و در سوداي بودن بدون دوستي .
نمايش برايمان حرکت است مثل رقص و موسيقي است چون آواز و گفتگو. و آن را در بياباني، کوهي، صحرايي يا کنار دريايي با شما به اشتراک ميگذاريم و از اينکه ميبينيدمان و هواي تازه نفس خواهيم کشيد خدا رو شکر ميکنيم و لذت خواهيم برد.
- مانيفست شماره يک گروه نمايشي آو
اسمها همه خاص بودن، همه. مثل تئاترها، مثل اجراها. همه خاص بودن و سکوت بود و همه کلي حرف براي گفتن. و همه جا تاريک و بوي ادکلنها فضاي تئاتري را خيلي تئاتريتر ميکرد. ما هم خريديم و چند سال قبل شروع کرديم به ديدن تئاتر. کلي جايزه و تمجيد و تقدير و تمجيد و تحقير و تئاتري شدن و نشدن و کجا بودن و نبودن. کدام سالن بهتر از بقيه است و اگر اينکاره باشي آنجا اجرا ميکني و اينکارهتر باشي آنيکي جا بهتره و دعوا خوب البته سر جا بهتره است هميشه.
آقا داخل قضيه که بري خوب همشون تئاترن ديگه صداهاي گرم و سالنهاي نرم و لباسهاي همگي طراحي شده از آرشيوهايي که پولدارهايي که مثل ما تئاتري نبودند و براي معلوم نيست چي يک، دو، سه تئاتر بازي کرده بودند يا کارگرداني داده بودند برايشان بورزند و خوب هنوز قابل استفاده، معلومه. اصلا مگه تئاتر به لباسه، معلومه که نه به بازي و کارگرداني بايد باشه فکر ميکنم. البته بعضيها طراحي صحنه رو هم مهم ميدونند، موسيقي هم خوب اگر نباشد چه بهتر. ولي خوب نوازندهها ديده بشن تمرکز ميگيرن، بايد گذاشتشون پشت لتهاي چيزي. اگه نيست يه تيريپ مدرن و نوازندهها بين تماشاچيها که خوب اين يکي خودش داستاني است و اپيک و فاصله و مدرنيته و آقاي برشت و غيره و ذالک.
ما اجرا کرديم. اجرا ديديم. چندتا جا هم رفتيم.
به قول گفتني فرق خيلي چيزها رو فهميديم .
شايد خيلي سال باشد هم رو بشناسيم. خودم و شما رو که عريضه بنده رو مطالعه ميکنيد رو عرض ميکنم. شايد هم ميدونيد خيلي زمانه که نمايشگريم منتهي حالا به قول اهل فن ميخوايم به شادي تئاتر اجرا کنيم.
براساس تفکر و تعليمات دوستان گارجنيزهاي.
آقايي که شما باشين کلي چيز ازشون ياد گرفتيم و حالا ميخوايم اون چيزايي را که مال خودمونه نشون بديم . چه موسيقي چه حرکت و چه کلام که اين يعني نمايش از نظر ما.
مانيفست شماره دو گروه نمايشي آو
نمايشنامهخواني
گروه نمايش آو شيوه اجراي نمايشنامه خواني را به شرح زير معرفي نموده و بر اساس موارد اجرايي زير نسبت به اجرا و نقد اين شيوه ي اجرايي اقدام مي نمايد.
1- نمايشنامه خواني يک شيوه ي اجرايي تئاتري بوده و از آنجا که در مقوله اجراي صحنه اي تئاتر قرار مي گيرد، کليه ملزومات و پارامترهاي يک اجراي نمايش را دارا است و در اين حيطه نمايشنامه خواني متدي جديد در اجراي نمايش خواهد بود.
2- مهمترين المان اجرا در متد نمايشنامه خواني حضور متن نمايشنامه به عنوان يکي از المانهاي صحنه اي در دست بازيگر اين متد مي باشد. بازيگر اين متد اجرايي مي بايست با استفاده از حضور متن نمايشنامه در صحنه نسبت به ايجاد فضاي حضور فرد اجراگر در صحنه به جاي نقش و ايجاد فضاي هماهنگ اين حضور با تماشاگر استفاده نموده و روايت داستاني-ديالوگي را که خود شيوه اي جهت بازيگري در متد نمايشنامه خواني است جايگزين متد حضور-پذيرش نقش نمايشي نمايد.
3- از آنجا که نمايشنامه خواني شيوه اي از اجرا است، نيازمند صحنه، نور، ملزومات صحنه اي و طراحي براي اجرا مي باشد. از آنجا که حضور در صحنه ي نمايش و تقابل با تماشاگر به هر شکل و عنوان دو سوي خط نمايش را شکل مي دهند و اساسي ترين تعريف نمايش را مي سازند، نمايشنامه خواني نيز جدا از اين تعريف نبوده و حضور اجرا گران در صحنه نمايش و تماشاگران در جايگاه بيننده، معناي نمايش يا تئاتر را ايجاد مي نمايند. اين بدين معني است که اجرا گران در مقابل تماشاگران مسئوليت اجراي يک نمايش کامل را با تمام ملزومات نمايشي دارا خواهند بود که اين ملزومات در ساختار اجراي نمايشنامه خواني تعريف مي شوند.
4- اگر اجراي نمايش را در شيوه هاي ديگر غير از شيوه نمايشنامه خواني شامل مراحل زير بدانيم: الف) انتخاب متن توسط فرد(کارگردان) يا گروه نمايشي ب) انتخاب تيم اجراگر ج)دورخواني ابتدايي متن د)دورخواني صحنه اي متن ه)خواندن متن همراه با حرکت آزاد در صحنه و)خواندن متن و محدودکردن حرکات (ايجاد حرکت صحنه اي) توسط کارگردان(دراماتورژي-کارگرداني) ز)طراحي صحنه وايجاد صحنه نمايشي(فيزيولوژيک صحنه) ک)ايجاد ميزانسن نمايشي(حرکت، ديالوگ، موسيقي و ...)و تثبيت کار ل)تمرينات مداوم جهت تثبيت نهايي کار م)اجراي GENERAL به عنوان آخرين مرحله قبل از حضور تماشاگران ي)اجرا با حضور تماشاگران. هر گاه نمايشنامه خواني به عنوان بخشي از مراحل بالا به تماشاگر عرضه شود اساسا و قطعا در شيوه اجرايي نمايشنامه خواني قرار نخواهد داشت.
5- با توجه به مطالبي که به اصطلاح در نمايشنامه "توضيح صحنه" ناميده مي شوند، از لحاظ موقعيت زماني، مکاني،تفکري هر نمايشنامه مشخصا از لحاظ فيزيولوژيکي موقعيتي را براي اجراي خود متصور مي شود. اين موقعيت شامل مکان نمايش و زمان و زبان نمايش خواهد بود. نمايشنامه خواني به عنوان شيوه ي اجرايي مي بايست خارج از تصوير فيزيولوژيکي که متن از خودش ايجاد مي کند قرار گيرد. شيوه اي اجراي نمايشنامه خواني ، خوانش متفاوت فيزيولوژيکي از نمايشنامه خواهد بود.
6- در اجراي نمايشنامه خواني ، خواندن توضيحات مکاني و زماني و شخصيت ها و همچنين توضيحات حسي يک موقعيت يا شخصيت که در نمايشنامه آورده شده است به عنوان يکي از المانهاي اجرا مي بايست در اجراي نمايشنامه خواني حضور داشته باشد.
7- طراحي حرکت و اجرا در اجراي نمايشنامه خواني به گونه اي است که بازيگر در مواردي که توضيحات حرکتي و توضيحات صحنه اي آورده شده در نمايشنامه که طبق مورد بالا مي بايست خوانده شوند گوياي حرکت نقش و مکان قرار گيري شخصيت در صحنه مي باشد نمي بايست حرکت نمايد.
متذکر مي شويم که گروه اجراگر در هيچ يک از شيوه هاي اجراي صحنه اي نمايش در دنيا هيچگاه در اعلام عمومي اجراي مورد نظرش نسبت به اعلام شيوه اجراي صحنه اي خود اقدام نمي نمايد اين مورد تنها در اعلام دسته بندي هاي اجرايي مانند سيرک، کارناوال، خياباني و غيره که تماشاگر مي بايست براي مواجه شدن با اجرا ملزومات فيزيولوژيکي را در نظر بگيرد اتفاق مي افتد. بنابر اين شيوه اجراي نمايشنامه خواني که در رسته اجراهاي صحنه اي قرار مي گيرد نيازي به اعلام قبل از اجرا نداشته و گروه اجرا گري که قصد دارد در اين شيوه به اجراي نمايش بپردازد لازم است با رعايت موارد ذکر شده در بالا خود را در محدوده اجراي نمايشنامه خواني قرار دهد.
تماشاگران نمايش صحنه اي نيز همواره در رسته اجرا هاي صحنه اي با شيوه اي از اجرا مواجه خواهند بود که ملزومات و تکنيک هاي اجرايي خاص خود را خواهد داشت. مانند ساير شيوه هاي اجرايي صحنه اي اکيدا متذکر مي شويم، آنچيزي که مسئوليت اجرا گران را در قبال ارتباط با تماشاگران مي سازد پايبندي و يا عدول از قواعد پيشنهادي در آن شيوه اجرايي نمي باشد. اين مسئله واضح است که در برخورد با يک اثر نمايشي تمامي تکنيک هاي بکار گرفته شده توسط تيم اجراگر اعم از ملزومات صحنه اي، دکور، نور و .... در راستاي ايجاد ارتباط بوده و تماشاگر در لايه ايجاد ارتباط به نقد کار نخواهد رسيد.
در لايه نقد اين شيوه نمايشي با توجه به موارد بالا متذکر مي شويم، مي توان با توجه به معيار هاي اندازه گيري بالا نسبت به اندازه گيري يک اجرا و طبقه بندي آن اجرا و بررسي ادعاي گروه اجرا گر مبني بر استفاده از شيوه اجرايي نمايشنامه خواني بررسي هاي لازم را انجام داده نتيجه را به عنوان ملاک اندازه گيري بيان نمود.
لازم است اين نکته متذکر شود که زبان نمايش در صحنه همواره فراتر از تعاريف قرار خواهد گرفت اين بدان معني نخواهد بود که ادعاي گروه اجرا گر مبني بر اجرا در شيوه نمايشنامه خواني غير قابل اندازه گيري مي باشد. تيم اجرا گر در صورت خروج از قواعد بالا از نظر گروه آو از نمايشنامه خواني عدول نموده است و در شيوه اجرايي ديگري در حال اجراست که چه بسا ملزومات خاص خود را داشته باشد و شرايط ارتباطي متفاوتي را با تماشاگر خود ايجاد نمايد.
در پايان اعلام مي داريم که اجرا در شيوه نمايشنامه خواني به عنوان يکي از شيوه هاي صحنه اي نمايش نياز به تيم متخصص و مجرب آزموده در اين روش داشته و مي بايست با توجه به ملزومات اين شيوه طراحي، تمرين و اجرا گردد.